Όταν ήμουν στην Β' λυκείου το σχολείο μου συνεργαζόταν με το πρόγραμμα Leonardo DaVinci το οποίο εκείνη την χρονιά θα έστελνε δύο ομάδες μαθητών στο εξωτερικό. Την μια, 8-10 ατόμων, στην Γερμανία και την άλλη, 5 ατόμων, στην Λιθουανία.
Με ενθουσίασε η ιδέα του προγράμματος και η ευκαιρία να δω καινούρια μέρη κι έτσι υπέβαλλα την συμμετοχή μου κι εγώ. Η επιλογή μου ήταν η χώρα της Λιθουανίας για τον απλούστατο λόγο πως η Γερμανία είναι μια πόλη που μπορώ να πάω όποτε θέλω, αρκεί να έχω τα χρήματα, λόγω συγγενών. Τελικά ήμουν τυχερή και βρέθηκα ανάμεσα σε αυτά τα 5 άτομα που πήγαμε στην Λιθουανία.
Το ταξίδι μας ξεκίνησε από την Θεσσαλονίκη στις 9 Ιανουαρίου και επιστρέψαμε 1 Φεβρουαρίου. Ένα ακόμη καλό ήταν πως δεν υπήρχε απευθείας πτήση από την Θεσσαλονίκη για το Βίλνιους (πρωτεύουσα της Λιθουανίας) κι έτσι οι πτήσεις μας ήταν με ενδιάμεσο σταθμό την Πράγα, στην Τσεχία.
Καθώς πηγαίναμε είχαμε 12 ώρες αναμονή για την επόμενη πτήση, έτσι ο καθηγητής που μας συνόδευε είχε κανονίσει να έρθει κάποιο λεωφορειάκι να μας πάρει και να μας πάει στο κέντρο της πόλης όπου θα πηγαίναμε να την εξερευνήσουμε για λίγες ώρες. Κι έτσι ξεκινήσαμε!
Το πρώτο πράγμα που νιώσαμε με το που βγήκαμε έξω από το αεροδρόμιο ήταν το αφόρητο κρύο. Ήταν 5-6 το πρωί, ακόμα ο ουρανός ήταν σκοτεινός, και είχε γύρω στους -14 βαθμούς Κελσίου.
Πήγαμε μια βόλτα στην πόλη, περπατήσαμε στο ποτάμι Vlatva, αργότερα πήγαμε να φάμε και κάποια στιγμή πήγαμε και στο αεροδρόμιο όπου ξεκινήσαμε για τον τελικό μας προορισμό.
Η επόμενη φωτογραφία είναι η τελευταία εικόνα από την Τσεχία καθώς αναχωρούσαμε για την Λιθουανία.
Στην επόμενη ανάρτηση θα υπάρχουν φωτογραφίες από τα μέρη που επισκεφθήκαμε στην Λιθουανία και λίγα λόγια. Ότι θυμάμαι δηλαδή.. ;)
Καλό σας βράδυ!
❤
0 Comments