Κάμπινγκ στο Κεδρόδασος, Κρήτη

Η μέρα που φτάσαμε στο Κεδρόδασος θα μπορούσε, ίσως,  να θεωρηθεί η πιο κουραστική και επεισοδιακή μέρα του 2016 για μένα. Τουλάχιστον μέχρι τώρα.

Ξεκινήσαμε από το Ηράκλειο γύρω στις 5 το απόγευμα και με πολλές διακοπές και αναταραχές στο μικρό μας ταξίδι, τελικά φτάσαμε σώοι και αβλαβείς (απλά πολύ κουρασμένοι) στη 1 το βράδυ.

Παρότι ήταν λίγο δύσκολο να κατεβούμε το μονοπάτι βραδιάτικα, φορτωμένοι με πράγματα, κρατώντας φακούς και στην συνέχεια προσπαθώντας να στήσουμε τις σκηνές μας όσο πιο αθόρυβα μπορούσαμε, ήμασταν χαρούμενοι που καταφέραμε και βρήκαμε το δρόμο μέσα στη νύχτα.

Το πρώτο πράγμα που με κέρδισε, μιας και όταν φτάσαμε δεν μπορούσαμε να δούμε την θέα που είδαμε τις επόμενες μέρες, ήταν ο έναστρος ουρανός. Ήταν τόσο σκοτεινά όταν δεν είχαμε φακούς αναμμένους που ο ουρανός έλαμπε. Επιπλέον, ήταν ορατός και ο γαλαξίας οπότε αυτό ανέβαζε λίγο περισσότερο τον ενθουσιασμό.

Οι μέρες που μείναμε δεν ήταν και οι καλύτερες μιας και ο καιρός δεν ήταν και πολύ με το μέρος μας. Φυσούσε αρκετά αλλά παρόλα αυτά απολαύσαμε το μέρος και τις διακοπές μας όσο καλύτερα γινόταν.

Αυτό που λατρεύω στο κάμπινγκ είναι η ηρεμία που σου προσφέρει. Μπορείς να κάτσεις και να διαβάσεις με την ησυχία σου κάτω από τα δέντρα, ακούγοντας τον παφλασμό από τα κύματα και νιώθοντας τον αέρα στο πρόσωπο σου.

Η πρώτη παραλία αν και πανέμορφη δεν ήταν ακριβώς του γούστου μου μιας και είχε αρκετούς βράχους, απότομο βάθος και, λόγω αέρα, αρκετό κύμα οπότε δεν την πολυ-ευχαριστήθηκα εκτός από τα μικρά κολπάκια που είχε.

Πέντε-δέκα λεπτά περπάτημα πιο πέρα, υπάρχει η παραλία γυμνιστών (όχι αυστηρά) της οποίας η τοποθεσία "έκοβε" τον όποιο αέρα υπήρχε, έτσι δεν είχε κύμα. Επίσης, είχε πολύ λιγότερους βράχους οπότε έμοιαζε ιδανική για τα γούστα μου. Αρκετά μικρή αλλά υπέροχη. Ένας μικρός παράδεισος.

Την τελευταία μέρα επισκεφτήκαμε το Ελαφονήσι το οποίο απέχει 10 λεπτά με το αυτοκίνητο.

Το βράδυ επιστρέψαμε και ήμασταν αρκετά τυχεροί - μιας και το τελευταίο μας βράδυ ήταν η πρώτη βραδιά των πεφταστεριών. Έτσι, κατευθυνθήκαμε στην παραλία μακριά από όποια φώτα υπήρχαν, ξαπλώσαμε στα βοτσαλάκια και παρακολουθήσαμε τις Περσείδες οι οποίες ήταν εκπληκτικές. Δυστυχώς, δεν είχα τρίποδο για να απαθανατίσω τα πεφταστέρια αλλά έχουν αποτυπωθεί στην μνήμη όλων μας...

Άλλωστε μερικές φορές, αξίζει απλά να απολαμβάνεις την στιγμή και όχι να προσπαθείς να κρατήσεις αποδείξεις πως την έζησες...

Καλή συνέχεια σε ότι κάνετε και να περνάτε υπέροχα! :)